الإمامُ الرِّضا (ع) ـ فيما كَتَبَ عن عِلَّةِ الصَّلاةِ ـ :   

أنّها إقرارٌ بِالرُّبُوبِيَّةِ للّه ِِ عَزَّ و جلَّ و خَلعُ الأندادِ، و قِيامٌ بينَ يَدَيِ الجَبّارِ جَلَّ جَلالُهُ بِالذُّلِّ و المَسكَنَةِ و الخُضوعِ و الاعتِرافِ، و الطَّلَبِ لِلإقالَةِ مِن سالِفِ الذُّنوبِ، و وَضعُ الوَجهِ على الأرضِ كُلَّ يَومٍ خَمسَ مَرّاتٍ إعظاما للّه ِِ عَزَّ و جلَّ، و أن يَكونَ ذاكِرا غَيرَ ناسٍ و لا بَطِرٍ، و يكونَ خاشِعا مُتَذَلِّلاً راغِبا طالِبا للزِّيادَةِ في الدِّينِ و الدُّنيا، مَع ما فيهِ مِن الانزِجارِ و المُداوَمَةِ على ذِكرِ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ بالليلِ و النَّهارِ؛ لِئَلاّ يَنسَى العَبدُ سَيِّدَهُ و مُدَبِّرَهُ و خالِقَهُ فَيَبطَرَ و يَطغى، و يَكونَ في ذِكرِهِ لِرَبِّهِ و قِيامِهِ بينَ يَدَيهِ زاجِرا لَهُ عَنِ المَعاصِي و مانِعا من أنواعِ الفَسادِ .( ميزان الحكمه،ج6،ص284)
 امام رضا (ع) ـ در بيان علّت نماز ـ نوشت : نماز، اقرار به ربوبيّت خداوند عزّوجلّ است و نفى شريك از او و ايستادن در برابر خداوند جبّار، جلّ جلاله، با خوارى و مسكنت و خضوع و اعتراف به عظمت او و طلب بخشش گناهانِ گذشته، و روزى پنج بار پيشانى بر خاك نهادن براى تعظيم خداوند عزّوجلّ . نماز موجب مى شود كه بنده به ياد خدا باشد و او را فراموش نكند و به ناسپاسى و گردنكشى دچار نشود و خاشع و فروتن باشد و راغب و طالبِ زيادتى در دين و دنيا باشد . علاوه بر اينها ، نماز موجب مى شود كه انسان از گناه باز ايستد و شب و روز پيوسته به ياد خداوند عزّوجلّ باشد، تا اين كه مبادا انسان، سَروَر و مدبّر و آفريننده خويش را فراموش كند و بر اثر آن، به گردنكشى و طغيان و نافرمانى روى آورد . ياد كردن بنده از خداوندگارش و ايستادنش در آستان او ، وى را از معاصى باز مى دارد و از هر گونه فساد جلوگيرى مى كند .

* حبب الي من دنياکم ثلاث: تلاوة کتاب الله و انظر في وجه رسول و الانفاق في سبيل الله؛ (وقايع الايام خياباني، جلد صيام، ص295)
از دنياي شما سه چيز محبوب من است: 1-تلاوت قرآن 2-نگاه به چهره رسول خدا 3-انفاق در راه خدا
* خيارکم الينکم مناکبة و اکرمهم لنسائهم؛ (دلائل الامامه و کنزالعمال ، ج‌ 7، ص225)
بهترين شما کسي است که در برخورد با مردم نرم تر و مهربان تر باشد و ارزشمندترين مردم کساني هستند که با همسرانشان مهربان و بخشنده اند.
* قاريءُ الحديد، و اذا وقعت، و الرحمن، يدعي في السموات و الارض، ساکن الفردوس؛ (کنزالعمال ، ج‌ 1 ، ص582)
تلاوت کننده سوره حديد و واقعه و الرحمن در آسمانها و زمين اهل بهشت خوانده مي شوند
* ان السعيد، کل السعيد، حق السعيد من أحب عليا في حياته و بعد موته؛ (مجمع‌ الزوائد علامه‌ هيثمي‌ ، ج‌ 9 ، ص‌ 132 )
همانا سعادتمند(به معناي) کامل و حقيقي کسي است که امام علي(ع) را در دوران زندگي و پس از مرگش دوست داشته باشد.
* من اصعد الي الله خالص عبادته اهبط الله عزوجل اليه افضل مصلحته؛ (بحار الانوار ، ج 70، ص 249 )
کسي که عبادت هاي خالصانه خود را به سوي خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترين مصلحت را به سويش فرو خواهد فرستاد.
http://www.aviny.com/News/hadis/archive.aspx

پس از رحلت رسول خدا(ص) وقتي كه ابوبكر بر مسند خلافت نشست باغ فدك را كه از آن پيامبر (ص) بود و به فاطمه (س) مي رسيد، ضبط كردند.
علي (ع) به فاطمه (س) فرمود: برو نزد ابوبكر و ارث خودت را از او بگير،
فاطمه (س) نزد ابوبكر آمد و فرمود: ارثي كه از ناحيه پدرم رسول خدا (ص) به من رسيده به من رد كن .
ابوبكر گفت : پيامبران ارث نمي گذارند
فاطمه زهرا (س) فرمود: آيا سليمان از پدرش داوود ارث نبرد؟.
ابوبكر خشمگين شد و گفت : پيامبر ارث نمي گذارد.

فاطمه زهرا (س) فرمود: آيا (طبق آيه 5 و 6 سوره مريم) زكريا به خدا عرض نكرد: فهب لي من لدنك وليا يرثني و يرث من آل يعقوب .
به من از پيشگاهت ، جانشيني ببخش كه وارث من و آل يعقوب باشد.
ابوبكر باز همان سخن قبل را تكرار كرد كه پيامبر ارث نمي گذارد.

فاطمه (س) فرمود: آيا خداوند در قرآن نفرموده است كه : يوصيكم الله في اولاد كم للذكرمثل حظ الانثيين .
شما را در مورد فرزندانتان سفارش مي كنم كه براي پسر مطابق نصيب دو دختر است

ابوبكر باز همان جواب را داد و گفت : پيامبر از خود ارث نمي گذارد. به اين ترتيب ،

فاطمه (س) با استدلال قرآني ، حق ارث خود را ثابت نمود، ولي جواب مثبت به او داده نشد.

امام مهدي (عج) :  

ما اُرغِمَ أنفُ الشَّيطانِ بِشَى‏ءٍ مِثلِ الصَّلاةِ ؛ (بحار الانوار ، ج 53،ص 182)
 هيچ چيز مانند نماز ، بينى شيطان را به خاك نمي ‏مالد .

در وقتي كه بستر خواب را گسترده بودم ، رسول خدا(ص) بر من وارد شد ، فرمـود:

اي فـاطمه نخـواب مگـر آن كه چهار كار را انجـام دهـي: قـرآن را ختـم كنـي، و پيامبران را شفيعت گرداني، و مؤمنيـن را از خود راضي كني، و حج وعمره اي را به جا آوري. ايـن را فرمـود و شروع به خـواندن نماز كرد، صبر كردم تا نمازش تمام شد، گفتـم: يا رسول الله به چهار چيز مرا امر فرمودي در حالي كه بر آنها قادر نيستم آن حضرت تبسمي كرد و فرمود:

چون قل هو الله را سه بار بخواني مثل اين است كه قرآن را ختم كرده اي و چون بر من و پيامبران پيش از من صلوات فرستي، شفاعت كنندگان تو در روز قيامت خواهيـم بود، و چون براي مؤمنيـن استغفار كني ، آنان همه از تو راضي خواهند شد، و چون بگـويـي: سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر حج و عمره اي را انجام داده اي. (بهجه ، ج 1، ص 304)
http://www.tebyan.net

يك بار حضرت علي (ع) مقداري جو از يك يهودي به وام گرفت، يهودي در گرو وام چيزي طلبيد، علي (ع) چادري پشمين متعلق به فاطمه (س) را نزد يهودي به گرو نهاد.
يهودي آن را در اطاقي گذاشت و چون شب شد زن او براي كاري به آن اطاق وارد شد و مشاهده كرد نوري در آنجا مي درخشد كه همه اطاق، از آن روشن است. نزد شوهر خود بازگشت و خبر داد كه در آن اطاق نوري بزرگ و درخشان ديده است، يهودي از گفتار زنش شگفت زده شد و فراموش كرده بود كه در آن اطاق چادر فاطمه (س) است. با شتاب برخاست و به آن اطاق آمد و مشاهده كرد نور چادر حضرت زهرا (س) است كه از هر سو پرتو افكن است، چنان كه گويي ماه درخشاني از نزديك مي تابد! تعجب كرد و بيش از پيش در محل چادر خيره شد و دريافت كه آن نور از چادر فاطمه (س) است. از خانه بيرون آمد و نزد وابستگانش شتافت و زنش نيز وابستگان خود را خبر كرد و حدود هشتاد تن از يهوديان گرد آمدند و اين موضوع را مشاهده كردند و همه به دين اسلام در آمدند.»بحار، ج 43، ص 40 و خلاصه اي از اين روايت در مناقب شهر آشوب، ج 3، ص 117 و 118 ـ منتهي الآمال، ص 160.
هيئت تحريريه موسسه در راه حق- پيشوايان معصوم، ص118

زندگي هجده ساله تنها يادگار پيامبر بزرگوار اسلام (ص) پر از افتخارات منحصر به فرد است كه در زندگي بانوي ديگري هرگز چنين افتخاراتي مشاهده نشده است .
او پس از پيامبر (ص) نخستين پشتيبان و مدافع ولايت و رهبري اميرمؤ منان (ع) بود و در مدت كوتاهي كه پس از پدر زنده بود، هرگز آرام ننشست و به شيوه هاي گوناگون پيام مظلوميت علي بن ابي طالب را به آيندگان منتقل كرد و در اين راستا آسيب هاي فراواني را متحمل شد
اينك اشاره اي به گوشه اي از اين دفاع مقدس خواهيم داشت :
1- نقل روايت درباره جانشيني علي (ع)
2- ياد آوري ماجراي غدير خم
3- گام در گام علي (ع) در مجالس انصار
4- فرياد بر حريم شكنان
5- دفاع از علي (ع) و شلاق قنفذ
6- حفاظت از جان امام
7- سكوت فاطمه (س) براي حفظ اسلام
8- رد بيعت ابوبكر
9- انتقاد شدديد از زنان مهاجر و انصار

فاطمه (س) الگوي حيات زيبا

محمد جواد مروجي طبسي

امام جعفر الصادق (ع) :   

لايَكْمُلُ إ يمانُ الْعَبْدِ حَتّى تَكُونَ فيهِ أ رْبَعُ خِصالٍ: يَحْسُنُ خُلْقُهُ، وَسَيْتَخِفُّ نَفْسَهُ، وَيُمْسِكُ الْفَضْلَ مِنْ قَوْلِهِ، وَيُخْرِجَ الْفَضْلَ مِنْ مالِهِ . (امالي طوسى ، ج 1، ص 125)
 ايمان انسان كامل نمى گردد مگر آن كه چهار خصلت در او باشد: اخلاقش نيكو باشد، نفس خود را سبك شمارد، كنترل سخن داشته باشد، اضافى ثروتش حق الله ، حق الناس را بپردازد.

روزي عايشه بر فاطمه (س) وارد شد، در حالي كه آن حضرت براي حسن و حسين (ع) با آرد و شير و روغن در ديگي غذاي حريره درست مي كرد. ديگ بر روي اجاق و آتش مي جوشيد و بالا مي آمد و فاطمه (س) آن را با دست خود هم مي زد.
عايشه با اضطراب و نگراني از نزد او بيرون آمده ، نزد پدرش ابوبكر رفت و گفت : اي پدر! من از فاطمه چيز شگفت آوري ديدم ، و آن اين كه دست به درون ديگي كه بر روي آتش مي جوشيد برده ، آن را به هم مي زد.
گفت : دختركم ! اين را پنهان كن كه كار مهمي است .
اين خبر به گوش پيامبر اكرم (ص) رسيد، بر بالاي منبر رفت و حمد و سپاس الهي را به جاي آورد، سپس فرمود:
همانا مردم ديدن ديگ و آتش را بزرگ شمرده و تعجب مي كنند. سوگند به آن كسي كه مرا به پيامبري برگزيد، و به رسالت انتخاب فرمود، همانا خداي عزوجل آتش را بر گوشت و خون و موي رگ و پيوند فاطمه حرام كرده است ، فرزندان و شيعيان او را از آتش دور نمود، برخي از فرزندان فاطمه داراي رتبه مقامي هستند كه آتش و خورشيد و ماه از آنها فرمان برداري كرده در پيش رويش جنيان شمشير زده ، پيامبران به پيمان و عهد خود درباره او وفا مي كنند زمين گنجينه هاي خودش را تسليم او نموده ، آسمان بركاتش را بر او نازل مي كند.
واي ، واي ، به حال كسي كه در فضيلت و برتري فاطمه شك و ترديد به خود راه دهد، و لعنت و نفرين خدا بر كسي كه شوهر او، علي بن ابي طالب را دشمن داشته به امامت فرزندان او راضي نباشد. همانا فاطمه ، خود داراي جايگاهي است و شيعيانش نيز بهترين جايگاهها را خواهند داشت . همانا فاطمه پيش از من دعا مي كند و شفاعت مي نمايد و شفاعتش مي نمايد و شفاعتش علي رغم ميل كساني كه با او مخالفت مي كنند، پذيرفته مي شود
فاطمه زهرا(س) شادماني دل پيامبر، ص 152.http://www.ghadeer.org

اِياکَ وَ مصاحِبَةَ الشِّريرِ ، فَاِنَّهُ کالسَّيفِ المَسلولِ يُحسِنُ مَنظَرَه وَ يَقبَحُ اَثَره؛( مسندالامام الجواد،ص243(
 از همراهي و رفاقت با آدم شرور بپرهيز ،زيرا که او مانند شمشير برهنه است که ظاهرش نيکو و اثرش زشت است

در کتابهاي متعدد معروفي از اهل سنت و در روايات متعدد و فراواني آمده است که پيغمبر(ص) به فاطمه زهرا(س) فرمود:
«ان اللّه يغضب لغضبک و يرضي لرضاک.»
خداوند به خاطر تو خشمگين مي شود و به خاطر رضاي تو راضي.
و نيز در همان کتاب در جاي ديگر مي خوانيم:
پيغمبر فرمود:
«فانما هي فاطمه بضعه مني يريبني ما ارابها و يؤذيني ما آذاها ؛
فاطمه پاره تن من است آنچه او را آزار دهد مرا آزار مي دهد و آنچه او را به زحمت افکند مرا به زحمت مي افکند»
بديهي است علاقه پدر و فرزندي هرگز نمي تواند چنين پديده اي را توجيه کند، زيرا پيغمبر به عنوان «رسول اللّه» چيزي را اراده نمي کند جز آنچه خدا اراده کند و هماهنگي و رضاي فاطمه با خشنودي و رضاي خدا و پيامبر دليلي جز محو اراده او در اراده و خواست خدا ندارد.
اين نکته شايان دقت است که معمولا جمله «فاطمه بضعه مني» به معني فاطمه پاره تن من است تفسير و ترجمه مي کنند، در حالي که در اين جمله سخني از تن در ميان نيست، بلکه مفهوم حديث اين است که فاطمه (س) پاره اي از وجود و هستي پيامبر(ص) است، هم از نظر جسمي و هم روحي، در خود روايات نيز شاهد بر اين معني داريم که به خواست خدا خواهد آمد.

برترين بانوي جهان فاطمه زهرا(س)/ آيت الله مکارم شيرازي http://www.hawzah.net

مقام زهرا (س) در بهشت با مقام پيامبر و علي و حسنين(عليهم السلام) يكسان است. يکي از مناقب بي‌بي دو عالم، اشتراك شان با پيامبر اكرم و اميرالمؤمنين و حسنين عليهم السلام است در مقامات و درجاتي كه مخصوص و منحصر مي باشد به پنج تن آل عبا. با دقت در اين دسته روايات كاملاً روشن مي شود كه آنان را مقام و مركزيت خاصي است، و هرگز هيچ بشري را به آن درجات والا راه نيست.
زيد بن ارقم از پيامبر اكرم روايت مي كند كه آن حضرت خطاب به اميرالمؤمنين فرمود:
«يا علي تو و دخترم فاطمه در بهشت در قصر من همنشين من هستيد. سپس پيامبر اكرم اين آيه را تلاوت فرمود: برادرانه بر تخت‌هاي بهشتي روبروي هم مي نشينيد .»
حديث ديگري اميرالمؤمنين عليه السلام مرفوعا از پيامبر اكرم (ص)نقل كرده اند كه رسول اكرم فرمود:
« در بهشت درجه اي است به نام «الوسيله»، هرگاه بخواهيد در هنگام دعا چيزي براي من از خدا بطلبيد، مقام «وسيله» را مسئلت نماييد، گفتند: يا رسول الله چه كساني در اين درجه مخصوص با شما همنشين هستند؟ فرمود: علي، فاطمه، حسن و حسين». اين حديث از دانشمندان عامه نيز در كتب خود ذكر شده است، از جمله سيوطي در كتاب جامع الكبير از حافظ ابن مردويه نقل كرده است.

http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=41907

روزي مرد نابينايي با كسب اجازه به محضر حضرت زهرا(س) آمد. حضرت از او فاصله گرفت و خود را پوشانيد، پيامبر اكرم(ص) كه در آن جا حضور داشت از حضرت زهرا(س) پرسيد: «با اين كه اين مرد نابيناست و تو را نمي بيند، چرا خود را پوشاندي»؟ حضرت زهرا(س) در پاسخ فرمود: «اگر او مرا نمي بيند، من كه او را مي بينم، وانگهي او بو را استشمام مي كند». پيامبر(ص) (به نشانه تأييد شيوه و گفتار حضرت زهرا«س») فرمود: «أَشْهَدُ اَنَّكِ بَضْعَةٌ مِنّي؛ گواهي مي دهم كه تو پاره تن من هستي».

اميرمؤمنان علي(ع) فرمود: روزي همراه گروهي در محضر رسول خدا(ص) نشسته بوديم. آن حضرت به ما رو كرد و فرمود: «بهترين كار براي زنان چيست؟» هيچ كدام از حاضران نتوانستند جواب صحيح بدهند. هنگامي كه متفرّق شدند، من به خانه بازگشتم، و همين موضوع را از حضرت زهرا(س) پرسيدم، و ماجراي سؤال پيامبر(ص) و پاسخ صحيح ندادن اصحاب را براي حضرت زهرا(س) تعريف كردم، و گفتم هيچ يك از ما نتوانستيم پاسخ صحيح بدهيم. حضرت زهرا(س) فرمود: ولي من پاسخ به اين سؤال را مي دانم، و آن اين است كه: «خَيْرٌ لِلنِّساءِ اَنْ لايَرِينَ الرِّجالَ وَلايَراهُنَّ الرِّجالُ؛ صلاح زنان در آن است كه آنها مردان نامحرم را نبينند، و مردان نامحرم آنها را نبينند».

 حجاب در اسلام *به معناي پرده نشيني نيست، بلكه به معناي پوششي معقول براي جلوگيري از فساد، و حفظ كرامت زن است.

من به محضر رسول خدا(ص) بازگشتم و عرض كردم: «اي رسول خدا! از ما پرسيدي كه چه كار براي زنان برتر است، پاسخش اين است كه برترين كار براي زنان اين است كه آنها مردان نامحرم را نبينند، و مردان نامحرم آنها را نبينند».

پيامبر(ص) فرمود: «چه كسي به تو چنين خبر داد، تو كه اين جا بودي و پاسخي نگفتي؟» علي(ع) عرض كرد: «فاطمه(س) چنين فرمود».

پيامبر(ص) از اين پاسخ خشنود شد، و سخن فاطمه(س) را پسنديد و به نشانه تأييد او فرمود: «اِنَّ فاطِمَةُ بضْعَةٌ مِنّي؛ همانا فاطمه، پاره تن من است».
مسأله حجاب در سيره حضرت زهرا (س)

حجة الاسلام والمسلمين محمد محمّدي اشتهاردي - http://www.tebyan.net